Dilara Kahyaoğlu
2009
*Kaynak gösterilmeden, aktif link verilmeden kullanılamaz.
2009
“Etik” ve
“Genetik ve Sağlık” kartları bireysel olarak okunur veya farklı yöntemler de
bulunabilir. Zaman darlığı yaşanıyorsa öğrencilerin evde okuması ve öğretmenin
dersin başında konunun özetini yapması yeterli olacaktır.
Kartın
okunması bittikten sonra bu konunun farklı perspektiflerden tartışılmasını sağlamak amacıyla
aşağıdaki gibi bir çalışma örgütlenebilir.
Bu
çalışmada sınıf üç gruba ayrılır. Her bir grup temsil ettiği grubun görüşlerini
savunur. Tartışmanın kendini tükettiği hissedildiğinde -ama tartışmanın formatı
gereği bu süre on veya onbeş dakikayı geçmezse iyi olur- öğrencilerin ait
olduğu gruplar değiştirilir, örneğin doktorları temsil edenler, sigorta
şirketini temsil eder. Yine on veya onbeş dakika tartışılır ve gruplar son
olarak daha önce temsil etmedikleri grubu da temsil ederek son kez tartışırlar.
Öğrenciler daha önceki gruplar tarafından ileri sürülen argümanlardan daha
farklı argümanlar bulmaya zorlanmalı, tartışma kendini tekrar etmemelidir. Eğer
öyle bir sonuç çıkıyorsa tartışmayı cok da uzatmanın yararı olmayabilir. Daha
sistematik belirtmek gerekirse:
1. adım: (Grup Çalışması)
ilk
gruplara konular ve sorular daha önceden verilir (örnek). Gruplar bu
soruların cevaplarını argümanlarını da oluşturarak yanıtlar ve tartışmaya hazır
olarak gelirler. Soruların tamamını bütün gruplar ve hatta sınıf bilir.
Öğretmen de bu sorular çerçevesinde tartışmayı yönetir. Sorular sınıfça
birlikte çıkarılabileceği gibi öğretmen de hazırlayabilir.
Eğer sınıf
çok kalabalıksa, bir grup gönüllü veya görevlendirilen öğrenci ile de
çalışılabilir. Grup sayılarının altı kişiden fazla olması zorluk yaratır. En
ideali dört veya beş kişidir.
Örnek Farklı Perspektiflerden Tartışma
HASTA
|
DOKTOR
|
SİGORTA
ŞİRKETİ
|
Sorular
Genetik
yapımdan dolayı tehlikeli bir hastalığa yatkın olduğumu öğrenmeli miyim? Bu
bana ne kazandıracak? Çocuğumun veya yakınlarımınkini de öğrenmeli miyim? Onlara
söylemeli miyim? Yatkınlık ile kesinlik aynı şey değildir, o zaman bu durumda
boşu boşuna büyük acılar çekmez miyim(z)? Bana ait bilgileri kimler bilmeli?
Ya bu bilgiler başkasının eline geçerse, ya işimden olursam, ya çocuğumun
sağlık sigortasını hiç yapmazlarsa…
|
Sorular
Bir
hastama her zaman doğruyu söylemeli miyim?
Bu
hastama ne kazandıracak? Bana ne kazandıracak? Ya çaresi olmayan bir
hastalıksa? Bu bilgileri kimler bilmeli? Ya şu veya bu şekilde bu bilgiler
başkalarının da eline geçerse? Ya bu bilgileri ileride ortaya çıkabilecek
yasalar gereği belli yerlere vermeye zorlanırsam? Bunu yapmalı mıyım? Hastalarımın
başına gelenler beni hiçbir şekilde ilgilendirmez, diyebilir miyim? Benim
sorumluluğum nedir? Bu sorumluluğun
sınırları nereye kadardır? Yatkınlık ile kesinlik aynı şey değildir, o zaman
bu durumda belki de boşu boşuna büyük acılar çekilmez mi?
|
Sorular
Üyelerimizin
genetik yapılarından dolayı tehlikeli bir hastalığa yatkın olduğunu öğrenmeli
miyiz? Bilmek bize ne kazandıracak? Bilmemek neler kaybettirecek? Genetik
yapı, bu kadar önemliyse ve insanın geleceğini belirleyen ana faktörlerden
biriyse; ileride hastalanacağı belli çok sayıda kişiyi bizlerin önceden
bilmesi şirketin geleceği açısından önemli değil midir? Bir sigorta
şirketinin etik kuralları neler olmalıdır? Bütün kararlarımızı sadece maddi
kazanç veya kayıp üzerinden düşünerek almak doğru mudur? Tehlikeli
hastalıklara genetik yatkınlığı olmayan kişilerin ödediği primlerle tehlikeli
hastalığa yakalanma olasılığı yüksek kişilerinin yükünü çekmeleri doğru
mudur?
Yatkınlık
ile kesinlik aynı şey değildir, o zaman bu durumda belki de boşu boşuna
üyelerimizle karşı karşıya gelmiş olmuyor muyuz?
|
Cevaplar
|
Cevaplar
|
Cevaplar
|
Argümanlar
ÇÜNKÜ…
|
Argümanlar
ÇÜNKÜ…
|
Argümanlar
ÇÜNKÜ…
|
2. adım (sınıf tartışması)
Saptanan ve
tartışma esnasında doğaçlama olarak çıkan sorular çerçevesinde, öğretmenin
kolaylaştırıcı görevini yaptığı bir sınıf tartışması yapılır. Sınıfın tamamı bu
çalışma içinde yoksa onlar da gözlem görevini yerine getirir, not alır ve
tartışmanın sonunda görüşlerini söylerler. Tartışma sırasında ortaya çıkan yeni
soruları ve/veya cevaplanamayan soruları öğretmen not alarak bir sonraki
aşamada, yani grupların temsil ettiği konuların değiştiği aşamada gündeme
getirir, böylece tartışma yeni bir canlılık kazanır. Bu tartışmayı münazara
gibi düşünmemek gerekir. Yani tartışmanın bir kazananı olmayacaktır. Bununla
birlikte güçlü argümanlar getirenleri dolayısıyla dinleyenleri ikna eden kişi
ve grupların kimler olduğunu, gerekçesini de söyleyerek açıkça ifade etmeleri
konusunda gözlemci öğrenciler uyarılmalıdır.
3. adım (sınıf tartışması)
Grupları
temsil eden öğrenciler, yer değiştirir, başka bir grubu temsil ederler. Bu
çalışmanın bu şekilde yapılacağını öğretmenin daha önceden söylememesinde yarar
vardır, sürpriz ve doğaçlamadan bir tartışma olmalıdır. Yoksa ne söyleyeceklerini
önceden “ezberlerler”. Öğrenciler, daha önce temsil ettikleri gruptan farklı
bir grubu temsil ettiklerinde bocalayabilir, eski görüşlerinden
vazgeçmeyebilirler. Burada öğrenciler sahte bir tartışma yapmamalı, ezber
cümlelerle sürdürülmeyen bir tartışmaya zorlanmalıdır. Öğrenciler gerçekten de
kendilerini yeni temsil ettikleri grubun yerine koymalıdır. Buna rağmen eski
görüşlerinin de etkisi ile daha önce o grubu temsil eden gruptan farklı olarak,
alternatif görüşler ileri sürebilirler ki bu da istenen bir şeydir. Dolayısıyla
bunun bir münazara olmadığını daha baştan öğrencilere çok iyi anlatmak gerekir.
Bu çalışma, Düşünme Eğitimi dersine kaynak kitap hazırlama projesi kapsamında, "Genetik" teması için yapılmıştı. Basılmadı.
*Kaynak gösterilmeden, aktif link verilmeden kullanılamaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder